0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
15
Okunma
Yokluk evinin içinde doğruldum,
Yoktan yere koşarken yoruldum.
Gönlümde gömü ararken gömüldüm,
Gözlerinde bir hazine buldum.
Şiir mi, sihir mi tesir etti anlamadım,
Gözlerin beni esir etti, kaçamadım.
Güzelliğine kapıldım, çırpınarak çarpıldım,
Kim yaptıysa bu tılsımı, ben bozamadım.
Seni düşleyen bu aklın isyanı aşkadır,
Sana düşkün bu ellerin hakikati başkadır.
Akıl çıkar gider, omuz üstü baş kalır,
Çirkin olan utancından yavaş kalır.
Bu durağanlık beni çıldırtmaz mı?
Güzellik dediğin insanı kırdırtmaz mı?
Güzeli kötüsüne yar olur da,
Aşık olanı canından bıktırtmaz mı?
Şair Zegan
5.0
100% (1)
