Dünya Sürgünü

Tercüman yok bu gönül hallerine
Lal olduk ahiret suallerine

Nere kadar gidecek makam mevki
Mezar taşımız bile olmaz belki

Amentuyu kaybettik hey gönüldaş
Gel kendine, Hakka Hak ile bağdaş

Bir bir dert dinle, bin ah işit bin ah
Derman ile bekler alem-i ervah

Helaller tedricen fıska büründü
Dünyaya kananlar tek tek süründü

İnsanlık tükendi, eyledik zail
Sen Rahim’sin, kılma narına nail

Neydik ne olduk, dünya köprüsünde
Zalim mazlumun can sömürüsünde

Arşa merdiven çekmiş istek, heva
Ziynet-i eşya mıdır ruha deva

Yeşil alı koyup kabre gideriz
Dosta kardeşe niçin kin güderiz

Ucub, gurur atılsın özümüzden
Kimseler incinmesin sözümüzden

Hizmet bizden, olmayalım avare
Aşk ile varalım ol Mahbub yare

Aciziz ayırma bol Rahmetinden
Agâh Enes’i koru zilletinden

Enes KARAKAŞ