Sahipsiz, terkedilmiş bir kayıktır gönlüm,
Bordasını öperken serin dalgalar,
Rüzgar güverteyi okşar ara sıra,
Özgürlük çığlıkları atarken martılar.

Sakin limanda avare sallanan ruhumdur,
Alargada fırtınadan uzak, kavgadan uzaktır,
Oysa güvenli limanlar yenilgidir asi ruhlara,
Çünkü her güvenlik biraz tutsak olmaktır.

Halatı çözmek gerek istencin yükseldiğinde,
Çünkü halatın ötesindedir hürriyet,
Enginler çağırdığında, yelkenler kabarır içimde
Dirense de, pruvaya gerilmiş paslı zincirler.

Sahile baştan kara edilmiş kayıklar,
Biraz kaygı, biraz hüzün, en çok da değersizlik taşır,
Belki çekip gitmiştir, unutmuştur sahipleri,
Ama mavi denizler bütün cazibesiyle onu çağırır.

İyot kokusu, dalga sesi, uzak ufuklar…
Her şey açılma isteğini fısıldar.
Güvenli limanlar, yorgun kamarotlara iyi gelir,
Ama hiçbir liman, kayığın kaderi değildir.