Bir gün ansızın yürüdün o tozlu yolun içinden Berfin,
Kimse bilmez ama
Ben o gün kendi kaderime ilk kez yumruk sıktım.
Sende büyüyen bir şey vardı,
Bende eksilen bir şey…
İkisini de söyleyemedim kimseye.

Ben seni görürken içimde bir şey titrerdi,
Sen bakmazdın bile.
Belki bilirdin,
Belki bilmezden gelirdin…
Ama ben her sabah
Senin geçmediğin yolları bile
Sen geçiyormuşsun gibi süpürürdüm içimden.

Ne zaman büyüdün Berfin,
Ne zaman sustu sesin,
Ne zaman omuzların bu kadar ağırlaştı…
Ben mi fark etmedim
Yoksa sen mi sakladın?

Sitemim sana değil aslında,
Ama adınla başlıyor her yara.

Bir gün adın yayıldı ortalığa.
“Gelin olmuş” dediler,
“Boyun eğmiş” dediler.
Ben içimden “O değil” dedim,
“Benim bildiğim Berfin böyle susmaz.”
Ama sustun işte…
Ve ben o gün
Kendi sesimi bile duyamayacak kadar kırıldım.

Sen gülmedin,
Ama herkes “Zamanla alışır” dedi.
Kime, neye alışılır Berfin?
Bir insanın gençliği susarken
Hangi söz teselli olur?

Bu sokaklar dar,
Bu evren dar,
Bu nefes bile dar geldi bana.
Ne yana dönsem,
Senin adın gibi bir sessizlik çarptı yüzüme.

Ben gidiyorum Berfin,
Senden değil—
Senin suskunluğuna razı olan herkesten gidiyorum.
O suskunluğa alkış tutanlardan,
“Böyle gelmiş, böyle gider” diyen
Kör töre gölgelerinden gidiyorum.

Ama bir sitemim var sana:
Neden karşı çıkmadın?
Neden o güzel sesinle
Bir kere olsun “Benim hayatım” demedin?
Ben senin için değil,
Sen kendin için bir kez haykırsaydın
Belki bu dünya biraz değişirdi.

Sen susunca
Benim içimde büyüyen öfke
Yerle yeksan oldu.
Sesini çalanlar kazandı sandı.
Ama bil Berfin,
Kimsenin kazandığı yok,
Sadece gençliğin çürütüldü.

Bir gün olur da
Senin adını bilmeyen çocuklar
Kendi alınyazılarına başkaldırırsa,
Bil ki
Onların cesaretinde senin suskunluğunun
Yanık bir izi olacak.

Ben gidiyorum.
Dumanımda sen varsın,
Sitemimde sen,
Yüreğimin en kırık yerinde yine sen.

Her ne olursa olsun
Bil şunu Berfin:
Ben seni kaybettiğim için değil,
Sen kendini kaybettiğin için yanıyorum.

Ve son sözüm şu:
Senin kaderin değildi bu,
Sana kader diye kakılan gölgeydi.
Onu da kıracak bir gün
Senden daha güçlü bir ses çıkacak.


Kadir TURGUT