Leylak nakışlı sabahlar hep akşama varıyor
dev dalgalarla boğuşan halk leylaklı sabahlara varamıyor
işte böyle kararıyor gökyüzü
leylaklara gölge ediyor

çocukluğumdan beridir iyi haber duymadım
hep karalama hep nefret sebebi yeni anladım
aynı senaryo, dönmüyor ki karanlık aydınlığa
aynı isimler bir faydası olsaydı şimdiye kadar olurdu, anlıyor acıyla insan

madalyonun ön yüzü altın kaplama
arkası da var çevirirsen
yürek istiyor gönlü olmayandan
e ne yapalım dedikse de bu güne değin
artık taşın altına elini koymalı, şart oldu

üzül üzül nereye kadar, böyle kader olur mu
olursa da razı olunur mu
uyanın dostlar yalancı var
yaramıza tuz bastırtmayalım gayrı

onlara sordukça ne yoksulluğu, hani nerede
karnım değil kalbim bile aç artık
kendi memleketimi sevemez oldum
hep bir kahraman çıkar da sihirli değneğiyle karanlığı güneşe boğar mı sandın
kahraman sensin, aç gözünü yalancı var

taş eyleme kalbini, yürü, görevimiz var..