2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
823
Okunma
Yorgunum,
bir savaşçı misali,
bitkin düştüm hayatta.
hep istedim ki,
yollar yeşillere bürünsün,
akayım içerinden.
kısa kaldı cümlelerim,
yollarsa hiç bitmedi.
Aklım bana meydan okudu,
yanıldığımı farkettim.
Bir de ne göreyim:
Çok da geç değildi.
Eğildim uzandım,
bir papatya kopardım.
Renklerini kaçırdım papatyanın,
Kalbime,saçlarımdan gökyüzüne..
Gökyüzü yıldızlıydı artık,
ışıklar saçarak seriliydi önümde,
işte dedim,
umut benimleydi.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz