Sükûtun Çığlığı

Birazdan harflerin anadan üryan çığlığını giyinecek bir şair…

Soluğun son ninnisi korkutup uyartacak
Gözünde sakladığı ilhamın masalını…
Yarı kırık duygular her sözcükte artacak
Vuracak bir kurşunla acı yüklü salını.

Gökyüzünün alnına işleyip sitemleri
Efkâr yumaklarıyla kapatacak üstünü.
Ruhların vadisine çağıracak emleri
Ve doğacak birleşip kelimenin üstünü.

Zamansız mı serzeniş yasakların dilinde
Ya da sancılı sitem suret-i beyazında.
Gardiyan kafeslerin titreyen kandilinde
Dökülecek dizeler duvarın ayazında.

Susacak dudaktaki çığlık atarken ç-anlar
Kasavet fısıltısı, alından süzülen düş
Gam basmış yüreklere üşüşecek uçanlar
Ve sonunda ruhlara sarılacak bir cümbüş.

NOT: Bu şiir, bir şairin şiiri doğurmadan önce yaşadığı içsel fırtınayı anlatır. Harfler “çıplak bir çığlık” gibi beklerken, ilham gözlerde saklı bir masal hâline gelir. Sitemler gökyüzüne yazılır, efkâr yumak olup sarar. Karanlık kafesler, titreyen bir kandil gibi iç sıkıntısını barındırır; dizeler duvarın ayazında belirir. Sonunda, suskun çığlıklar şiire dönüşür ve kelimeler, ruhlara sarılan bir cümbüş olarak doğar.

afetlesiir.blogspot.com/?m=0

Paylaş:

21 Beğeni

+13 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (8)

5.0

100% (8)

Sükûtun çığlığı Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Sükûtun çığlığı şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Sükûtun Çığlığı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Sabitlendi

andelip, @andelip

29.11.2025 18:10:30

5 puan verdi

Söz, bazen insanın iç âleminde büyüyen bir fırtınanın en ince halidir,
bazen de karanlığın içinden yükselen bir kandil ışığı gibidir.
Bu şiir, işte o iki hâlin arasında salınan bir ruhun iz düşümüdür. Her dizede yankılanan sitem, serzeniş ve içe doğru çöken hüzün; aslında kelimenin kendini yeniden kurma çabasıdır.

Duyguların kırıldığı, zamanın sustuğu, duvarların bile bir çığlık kadar konuştuğu bir âlemin kapısı aralanır burada. Söz, yalnızca sözcük olmakla kalmaz; bir nefes, bir yara, bir ses, bir umut hâline gelir. Gardiyan bakışlı duvarların arasından süzülen titrek bir ışık gibi, şiirin her kıvrımı ruhu uyandırmak, onu saklandığı uykudan çekip almak ister.

İşte bu şiirde. korkunun ninnisini, acının salınımını, efkârın yumak olup göğe tutunduğu anları anlatırken, kelimenin gerçek gücünü de hatırlatıyor bizlere,
İnsanın içindeki karanlığa bir sözle dokunmak ve o sözden yeni bir ışık doğurmak ne güzel bir duygudur..
tebrik ediyorum bu duygu dolu şiirinizi
saygılar..

Etkili Yorum

Nûriye Hsbk Akyl, @nriyehsbkakyl

29.11.2025 16:40:16

5 puan verdi

Çok güzeldi.
Gönül sesinize sağlık ve selâm olsun.

Sevgilerimle.

Etkili Yorum

-Tesbih-, @eternal2

29.11.2025 13:12:42

Şair, yokluğun eşiğinde üfler kelimeyi
Söz, göğe yükselirken erir suretlerden
Çığlık olur sükunet

Şiir, küllerinden doğan bir nefer
Kalem, kapanmış bir söz yeridir.

süzülürken mânâ
sabır bir kandil gibi.

Öyle güzel ki
Yüreğinize sağlık can şairem

Sevgilerimle

Etkili Yorum

Murat Meral, @murat-meral

29.11.2025 13:04:35

Bir gün arada bir hal hatır yaptığımız psikoloğu aradım dedim kafam hiç iyi değil acayip bir haldeyim niye acaba
Dedi git beni meşgul etme işim var sen şimdi kesin bir şiir sancısı çekiyorsun ...

Emeğine yüreğine sağlık Afet hocam çok güzel anlatmışsınız şiirin oluşumunu..
Hayırlı günler dilerim hocam