Dualarla girdiler sabah vaktine
Çok kalabalıktı Ninova şehri
İnsanlar gittikçe kalabalıklaşıyordu
Kimisi duaya duruyor kimisi kaçıyordu
İnsanlar böyledir kimisi dua eder
Kimisi kahkaha atar güler geçer
Pazar meydanında ne ararsan vardır
Kimisi rızkını arar düşünür hisseyi alır
Çığlıklar karışıyordu şehirde birbirine
Ölçü kaçarsa sarhoş narası duyulur
Batıl yükselirse hakikat kaybolur
Kimi insan yaşadı zalim bir çağda
Yinede ulaştı hidayet ve nura
Nemrud’un zulümü hakimdi
Hakikat burkulup incinmişti
Dicle ve fırat nehri ağlıyordu
Güneş en tepede yakıp kavuruyordu
Duvarın dibine çökenler secde edenler
Sordular kendilerine duydunuzmu
Bir çocuk doğacakmış Nemrut ülkesinde
O güzel ve gülden güzel siması ile
Bir yıldız gibi doğacakmış
Tevhidin nurunu ilmini saçacakmış
Ve bir kadın duvar dibine çömeldi
İçli içli ağladı gözler sanki inci tanesi
Sordu kendine kimim neredeyim ben
Damarlarım boş iliklerim kuru
Sarsıldıkça döktüğüm nedir kabuk kabuk
Kızıl damlalarda sonumuz saklı
Sabah olsun isterim artık
Kul oldum uyandım hakikatin farkındayım