Evvelinde yazılmış şiirlerim,
Küçük bir çocuğun ıslak düşleri.
Yağız bir delikanlının acılı vasiyeti,
İhtiyar bir adamın, olacak unutmak istedikleri.

Bilirim tuhaflığım kabul edilemezdi.
Bilirdim beni, söylediğin kadar sevmediğini.
Bilirdim yalanların birgün seninle beraber sona ereceğini.
Bilirdim. Bilirdim. Ama sadece bilmekle yetindim.

Her zaman sevmiştin satırlarımı,
Belki de onlardan çok onu yazanı.
Belki bendeydi sorun, artık önemi kalmadı.
Ben de kalsın cevapsız sorunlarım.

Seninle kurduğum hayalleri
Şimdi yalnız yaşar oldum.
Hedeflerime ulaşmak yeter sandım.
Asıl hayalleri değil, seni sevdiğimi geç anladım.

Tuttum elini defalarca,
Belki az geldi sana.
Kalbim yüreğime sığmazdı.
Eskiden geceleri ağlar, ağıt yakardım.

Artık ne ıslak bir göz,
Ne de yanık bir kalbim kaldı.
Sadece bir kabuğum, kabuk.
İsteyenin üzerine bastığı,
İsteyenin üstüne pislediği,
Değerini yitirmiş,
Maziyi hazmedememiş bir kabuğum, kabuk.