Ramazan emminin kızıydı Ayşe
Kapkara gözleri, kaşları vardı
Gittiği her yere verirdi neşe
On yedi on sekiz yaşları vardı..

___

Simsiyah saçlıydı, beli inceydi
Hani “fettan” derler, öyle bir şeydi
Sanırsın babası ağaydı, beydi
Fazla abartılı düşleri vardı...

___

Bir bakan bir daha dönüp bakardı
Taze açmış güller gibi kokardı
Bir gülüşü var ki yürek yakardı
İnci mercan gibi dişleri vardı...

___

Anası daima gururlanırdı
Kızı güzel diye mağrurlanırdı
Kavga edip durur, homurdanırdı
Biraz çetrefilli işleri vardı...

___

Ramazan emmiyse garibandı hep
Fakir fukaraydı, perişandı hep
İyilik sevapla yarışandı hep
Kedisi, köpeği, kuşları vardı...

___

Gelelim Ayşe’nin akıbetine
Varıp gitmiş zengin Çetin itine
Komşu abla gitmiş ziyaretine
Dedi; kanlı akan yaşları vardı...

___

Yüzü güzellerin bahtı karaymış
Mutluluktan yana gönlü yaraymış
Kötüye varınca kabir saraymış
Yaşarken dikilen taşları vardı...