4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
972
Okunma
karanlık sularda boğulurken
sızılı yüreğimi
ardındaki kayalıklar yansıtır
arada düşüncelerim sızlanır
senli hülyalar devasına körüklenerek
ansızın
gözlerim dalar senli fısıldamalra
vefa tellerim kulaklarımda çınlanırcasına
bir sonbahar yaprağı gibi
küllenip gider belirsizlik zincirlerine
köz olur kaybolma deryası gibi
ölüm kulaklarında çınlanınca
anlayacaksın
pişamanlıklar kapına dayanır
düz uçurumlarda aralanacaksın
yıpranır gidercesine isteyecek yüreğin
bendeki sonsuz sevgimi
yıllanır tüm hayat gözlerinin önünde
vızıldanırım hülyalarda sana
kaybolup sonsuzluğa erişeceksin
gözlerimin önünde sessizce.....
Cevap Yaz