15 Kasım, takvimin en hüzünlü yaprağı
Babaannemin sesi
Hâlâ duvarlarda bir tül gibi
Dokunsam dağılacak
Dokunmasam içime çökecek,ağlayacak

Bir çay kokusu kalmış
Sofranın bir ucunda
Bir de dualarına karışmış
Titrek bir “aman” sesi
Her şey yerli yerinde duruyor gibi
Ama.......
Hiçbir şey yerli yerinde değil
O gidişten beri

Sonra Yusuf
Sonra Ali
İki büyük yüreğin uçuşu var Gökyüzünde
Ayak izleri
Kısa kaldı Dünyanın topraklarında
Adımları tamamlanmamış
Bir masal gibi
Yarım kaldı avuçlarımızda

Belki şimdi üçü bir aradadır
Babaannem saçlarını okşuyordur Yusuf’umun
Ali gülüşünü sarmıştır boynuna
Biz burada acıyla eğilirken
Onlar orada ışıkla doğruluyordur

Ìnsan kaybettiklerini taşıyarak büyüyor
Bazen omzunda bir dağ
Bazen kalbinde derin bir sızı
Sonra hep içinde
Bir “devam et” sesiyle

15 Kasım geldiğinde
Dumanı tüten bir dua bırakıyoruz Göğe
Belki üçü de duyar
Belki üçü de bir rüzgâr olur
Yanağından süzülür

Çünkü gidenler ölmez ki
Biz yaşadıkça bir yerlerde
Yaşamaya devam ederler
Bir fotoğrafın köşesinde
Bir tebessümün ucunda
Ve en çok da kalbimizin
Tam ortasında
Derin derin sızılarla

Ve geceler
En çok 15 Kasım’da büyür
1 Haziran’da,13 Haziran’da
Sanki Gökyüzü
Babaannemin sessiz adımlarını
Tek tek geri çağırır
Karanlığa torunlarıyla
Her yıldız birer hatıra
Her hatıra bir iç çekiş olur
Ve biz,..
Ardında kalırız o büyük sessizliğin
Bir sandal gibi dalgaların ortasında


Yusuf’um utangaç yüzü gelir aklıma
Henüz hayatı tutmaya doyamamış
Ali’min gülüşü,kahkası düşer gözlerime
Bir çocuğun gülüşüydü ya
Ìnsanın içindeki karanlığı bile
Bir anda aydınlatırdı

Belki babaannem
Onların ellerinden tutup
“Korkmayın” dedi rüzgârın içinden
Belki Gök’te açılan bir kapıdan
Üçünün adımları aynı anda geçti

Biz burada bazen bir dua
Bazen bir gözyaşı
Bazen de güçsüz
Bir “keşke” ile yaşamaya çalışırken
Onlar artık acısız bir yerin çocuklarıdır

Ve her 15 Kasım
Kalbimin bir odasını açmamı ister benden
Karanlığıyla, aydınlığıyla
Yasıyla, sevgisiyle
Hem babaannenin sıcaklığını
Hem Yusuf’un masumiyetini,
Hem Ali’nin ışığını

Bu yüzden onların ismi
Hiçbir zaman karanlıkta kalmayacak
Biz hatırladıkça
Biz yaşadıkça
Onlar da hep yaşayacak kalbimizde

Ve bilirim
Kalbimizde taşıdığımız her isim
Bir gün bir yıldız olur Göğümüzde
Babaannemin duaları
Yusuf’un yarım kalan gülüşü
Ali’nin titrek ama tertemiz ışığı
Bir araya gelip
Bir Gökkuşağı kurar içimizde


sevay