Aşka giden yolun yolcusu insan,
Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.
Seher vaktinde kalple anan can,
Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

Gözler ufka bakar, yol çetin olur,
Geceyi gündüzden arayan bulur.
Son nefeste Rabbin adın an, n’olur,
Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

İlim dergâhında göz bakar, durur,
İnsanın içini köz yakar, durur.
Kadir gecesinde söz çıkar, durur,
Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

Zikir çeken ruhlar nefsine kıyar,
Allah, senden gelen çağrıyı duyar.
Sevdana ilahî nur daim uyar,
Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

Bilen, bilmeyenden kesin seçilir,
Bir ömre mutlaka bedel biçilir.
Yol uzun, dikenli, sırla geçilir,
Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

Son durakta vuslat nuru görünür,
Zahiri der, akıl sırra bürünür.
Kabre inen yolda yavaş yürünür,
Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

Tahir GÖRENLİ — 13.11.2025