Kim ellerini tutardı ?
İstediğin her şeyi kim yerine getirirdi ?
Her sorununda kim çözüm yolu bulurdu ?
Zorluklarda çıkış yolunu kim gösterirdi ?
En karanlık günlerde ilk ışık kimdi ?
İçindeki güneşi arıyorsun, değil mi ?
Sönünce anlasın, anlasın. Ah annem ah!

İçimin gökyüzünde
Bir yıldız çiziyorum özlediğimde.
Şimal yıldızım diyorum,
Sana dönüyorum, yön buluyorum.
Sıkıntılı gecelerimde çarem ,
Sabahım da güneşim oluyorsun.
Aydınlığa çıkıldığından beri,
Herkesin kalbine yazılmıştır...
Karanlığa düştüğümüzde;
Bize ilk ışığı gösteren annelerimizdir!

Ah annem...
Ne olurdu biraz daha yaşasaydın,
Sırtımda taşısaydım seni kilometrelerce.
Yapışsaydı kokun tenime,
Yorgunluktan ayaklarım titreseydi,
Kan ter içinde kalsaydım,
Dizlerimin bağı çözülseydi de;
Sen olsaydın,
Yetim kalmasaydım yüreğimde...

Orhan Gülaçar

Paylaş:

4 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (3)

5.0

100% (3)

Ah annem ah Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Ah annem ah şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

AH ANNEM AH şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Ali Rıza Coşkun, @alirizacoskun

13.11.2025 22:20:55

5 puan verdi

Kıymetli üstadım,
Şiiriniz, anneye duyulan derin özlemi ve onun hayatımızdaki vazgeçilmez yerini içtenlikle anlatıyor. Her dizesi, annenin rehberliğini, sevgisini ve yokluğunun yarattığı boşluğu yüreğe dokunan bir şekilde dile getiriyor. Özellikle "Yetim kalmasaydım yüreğimde" ifadesi, duygusal yoğunluğun doruk noktası. Sevgiyle yazılmış, içten ve etkileyici bir ağıt.
Annenize Yüce Allah'tan rahmet diliyorum.
Mekanı Cennet Olsun 🤲
Yüreğine kalemine sağlık.

superbaba, @superbaba

13.11.2025 17:50:16

5 puan verdi

Annenizin mekanı Cennet olsun...
Ne kadar güzel yürektir onlardaki ki...
Hangi yaşa gelirsek gelelim, varlıkları içimizi ısıtır, sığınacak bir limandır...
Yoklukları içimizde yara olur...
Keşkeleri sıralarız...
Bu yazınızı anneleri yaşayanlar okusa keşke...
Ve annelerine olan sevgi ve saygısını onlar yaşıyorken gösterse...
Sonra bizler gibi üzülmese...
Saygılar...