0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
860
Okunma
Ağlamaktan…
Acıyla dövülmüş gibi gözlerim,
Hem kuru, hem cansız...
Renkler anlamını yitirmiş gibi;
Yeşil, kırmızı, mavi yok !
Siyah, beyaz her şey,
Toz pembe yok.
Çiçekler açamıyor ; kuşlar uçamıyor,
Benim dünyamda…
Canlılık, hareket, neşe yok.
Bir sen geliyorsun aklıma,
Bir de umutlarımın tükenmesi.
Nefes almadaki duraksamalarım,
Her dakika bozguna giden yaşantım.
Hayat kadar acısın şimdi,
Tatlılığın yok.
Ölmek üzereyken,
Canlılığımın tek ispatı nefesim.
Sensizliğe yeterince alışmadan,
Bir görsem gözlerinİ;
Bir tutsam yeniden ellerini…
İç içe geçmeden son ümitlerim,
Yaşatmak istersen bu nefesi,
Gel de !
CAN GELSİN …
Cuma YAT 26/10/2008
