4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
95
Okunma
Parmak uçlarımda biriken sabır tanelerini döküyorum,
Bir kıvılcım çarpsa içime, yanıp kül olsam diyorum.
Bitse bu soğuk, bu ağır ve paslı bekleyiş,
Yavaşça siliniyorum şimdi izsiz ve isimsiz
Bir adım atsam yankım bile geri dönüyor,
Sokaklar sessiz, yüzler yabancı geliyor
Bir rüzgâr geçse üzerimden,
Belki hatırlarım kim olduğumu.
Zamanın elleri boğazıma dolanıyor,
Nefes alıyorum ama yaşamıyorum.
Bir gülüşün eşiğinde kalmışım sanki,
Tam dokunacakken kırılıyor görüntü.
Küllerimi savuracak bir rüzgâr bekliyorum,
Ne hatıra kalsın, ne belirti.
Bir dal kırılır gibi sessizce bitsin bu varlık,
Bir gök gürlese de ses olsa çığlığıma
5.0
100% (7)
Cevap Yaz