2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
159
Okunma

Tepenin üstünde oturmuştu ay
Bakıyordu kocaman gözleriyle ötelere
Yaklaşıyordu atlarla
Sonbahar ulakları
Söylemek için çaresiz aşıkların kederlerini
Karanlığa ak libaslar giydiren
Aya...
Ağlıyordu ay bu gece
Efkârlıydı ayın matemine eşlik edenler de
Sönmüştü yıldızların masasında yanan
Mumlar bile
Neye yarardı karanlığı her gece
Yaran ay
Neye yarardı yıldızların döktüğü
Şatafat
Ahuzar ederken zifiri kalpler
Sevgiliye gömülmüş...
5.0
100% (4)