7-
27.10. 2001
Cide
Sevgilim!..
Sonbahar ile baharı iç içe yaşıyoruz…
Sahilde otların, çiçeklerin, yaprakların; kiminin kurumuşluğuyla,
kiminin sararmışlığıyla; sonbaharı yaşamakta olduğumuzu anımsarken;
Cide’yi çevreleyen dağların, yamaçların yeşilliğine bakınca bahar
mevsimi canlanıyor gözlerinde, bahar yeşilliği içinde his ediyor insan, kendini.

Bülbüllerin suskunluğu;
sığırcık, çulluk göç katarları sonbaharın
Deniz kuşlarının martıların çığlığı bahar canlılığını
Defne, zambak kokularını yitikliği sonbaharı
Bahçeleri süsleyen yediverenler baharı yaşatırken…

Bedenimin yorgunluğunu, bitikliğini görünce;
çok şeyin yitikliği içinde, batım ufkundaki akşam güneşince,
sararmış yaprakları uçuşan şu ceviz, kestane, fındık ağaclarınca
sonbaharımı yaşamakta olduğumu düşünüp hüzünleniyorum…

Sonra düşünüyorum da;
sonbaharın da kendince bir güzelliği var
doğada var olan bu sonbahar güzelliğini,
doğanın bir parçası olan insanoğlu neden yaşamasın…

İnsanoğlundan biri olarak ben neden hüzünlere bürünmüşüm,
Yüreğimde senin gibi bahar çiçeği var iken…
hüzün çiçeklerine neden yer olsun, diyor,
umut çiçekleri açılır oluyor içimde..

Geleceksin değil mi!..
Vadideki zambağım, hasret çiçeğim
Sevgilim ah sevgilim!...
-A r ş i v-