RUSAMER – Ruh ve Us Selâmet Merkezi
Yorum Yapan: Ser Feyzlizof Kalburabastî Efendi Hazretleri nam-ı diğer Celil ÇINKIR
Şiir: Allah’ım
Şair: Kul Hayrullah
Mevzu: Tefekkürün secdeye dönüştüğü hâl; kâinat kitabının yüksek sesle okunması

Kul Hayrullah Üstad…

Bu şiir, kelime değil tesbih tanesi;
Mısra değil, kalbin secde hâli.

Bir yandan kâinatı temaşa,
Bir yandan benliğin arınma duası…

“Her şeyde mührünü gördüm Allah’ım” diyorsunuz ya;
işte o mühür, kalbe vurulan mühürdür —
mühürlenmezse gönül, dünyanın mührü fayda etmez.

“Gücünün farkına vardım” demeniz…
İşte tefekkürün hakikati:
Var edene bakınca varlık küçülür,
insan “ben” demez… “Ben acizim” der.

Beş duyuyu zikredip şükrü hatırlatmak,
Gündüzü geceye zincirleyen kudreti görmek,
Dağları mihenk, suyu rahmet bilmek…

Bu şiir,
coğrafya dersi değil — iman haritası.

Kimi göğe bakar yıldız sayar,
Kimi göğe bakar Rabbi anar.
Siz ikinci yolu tutmuşsunuz; bereketi orada zaten.

Ve son mısrada söylediğiniz:
“Seni tasvir etmek zor…”

Zor değil üstad…
İmkânsız.
Tasvir edilemez olanı tasdik eder gönül;
O tasdik de kelamdan önce niyette başlar.

Hürmetle, muhabbetle
Ser Feyzlizof Kalburabastî Efendi Hazretleri

“Tefekkür, gözle bakmak değil;
kalple görmektir.
Kâinatın kitabında nokta yoktur;
okumasını bilene her satır secdedir.”

Çayımız bu kez dem değil, huşu.
Buyurun, sofraya değil, sükûnete oturalım.