Asmalı iki katlı evimiz vardı.
Asmanın kökü alt katta ,,,
Yaprakları dalları çatıdaydı .
Kara çekirdekli tatlı ve mayhoştu .
Üzümler sarkardı balkonda ..
Bütün çatıyı kaplardı boydan boya ..
Böyle büyük bir asma hiç görmedim bir daha !
Şubatta budama yapardı babam.
Annem dallarını yakardı termosifonda
İlkbahar sonunda filizlenip yaprakları açınca ,
Babam eve elinde iki torba toz ile gelirdi.
Elleriyle yapraklara o tozları serperdi ...
Böceklerden sineklerden korumak içinmiş !
Biri mavi, biri de yeşil ince bir tozdu !
Kükürt ve göz taşı derlermiş ,
Sonradan gençliğimde öğrendim ,
Ben göz taşını ,gök taşı bilirdim ,
Gökyüzünden gelen bir şey sanırdım...

Zaman ıssız seyreder "Dünya dağılır !"
Sadece hatıraların nefesi ensemizde kalır .
Şimdi artık canımdan başka bir şey kalmadı .

Orhan Gülaçar