Gün ışıklarını devrederken geceye
Sensiz bana cömert değil ANNEM
Seni her zaman sevdiğimi unutma
Üşüyorum,sıcaklığını özledim
Sen cennetinde rahat uyu
Her duamı sana ulaştırır mevlam
Daha çocuktum aldı seni benden
Üşüdüğümde üstümü örttüğünü hatırlıyorum
Ruhum isyan ediyor özlemine
Hüzünlüyüm,sensizim gecelerde
Senin nefesini özler ciğerlerim
Siyah beyaz resmini bağrıma basar
Nasihatlarını dinlerim ANNEM
Başımın tacı ruhumun şifası
Gülüşü güzel kadın
Kalbim ruhum hep seninle,unutma
Seni ne kadar çok sevdiğimi anlatmaya
Dilim ve aklım yetersiz kalıyor
Bu satırlara sığdırmanın da
Hiçbir şekilde imkanı yok
Henüz on bir yaşındaydım
Seninle yaşanan o kısa zamanları
Çok özlüyorum ANNEM
Sensiz geçen hayat anlamsız
Bunu çok daha iyi hissediyorum
Mevlam böyle istemiş
Seni bizden daha çok sevmiş
İnanıyorum ki almış cennetine
Bunda da vardır bir hayır diyorum
Bu bir sınav bizim için
Rüyalarıma her gece girsen
Sarılsan bana sımsıkı,bırakmasan
Uykularımı yumuşak ellerinle bölsen
Beni tekrar uyutup öyle gitsen cennetine
Sen otuz beş yaşında bensiz
Ben on bir yaşında sensiz kaldık
Alıp bir parça ekmeği nasıl bölüp
Bizlere paylaştırdığını hatırlıyorum
Derdimizi de, kederimizi de,ortak olur
Çocukluğumuzu bize mutlu yaşatırdın
İçimdeki sızı, yokluğun acısıdır
Bazen nedensiz yere umutsuzluğa kapılıyorum
Kimselere vermek istemiyorum sevgini
Vazgeçilmez annenin aşkı içimdeki
Yarım bıraktığımız her şeyi
Bir gün tamamlayacağız
Kaderde bu da varmış ANNEM
Her zaman aklım,kalbim seninle
Dualarım hep bu yönde
Seni Allah’ıma emanet ettik
Yakındır kavuşmamız
Cennetinde rahat uyu ANNEM
YEŞİLIRMAK