8
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
170
Okunma
İstanbul… Bir şehrin adı değil yalnızca;
bir kalbin en derin özlemi, bir gurbetin sessiz çığlığıdır.
Martıların kanadında taşınan hatıralar,
Boğaz’ın sularında gizlenen pişmanlıklar ve dualarla örülmüş bir sevdanın izleri…
Her ayrılık, bir vapur dumanında saklanır;
her kavuşma, o dumanın içinden doğan bir umutla başlar.
Bu şiir, hem şehrin hem aşkın hikâyesidir.
Gurbetin acısını, özlemin sızısını ve pişmanlığın gölgesini taşırken; aynı zamanda bir duanın ışığıyla kalbi aydınlatır.
“Vapur Dumanı”, İstanbul’un sokaklarında yankılanan bir sevdanın, kaleminize düşmüş lirik bir hatırasıdır.
Boğazın üstünde bir sis yükseliyor,
Martılar çığlıkla sabaha uyanır;
Bir vapur dumanı hayalin oluyor,
İçimde özlemin dalgaları yanar.
Köprüler uzanır iki yaka gibi,
Ama kalbim sende, yollarım sürgün;
Gurbetin koynunda solan bir çiçek,
İstanbul susuyor, ben sana mahzun.
Bir ezan sesiyle titrer geceler,
Dualar yükselir kalbimin içinden;
Pişmanlık sarıyor eski heceler,
Adını fısıldar rüzgâr her yerden.
Bir gül açar sanki Galata’da gizli,
Kokusu yayılır Haliç’in içine;
Bir sevda yanar kalbimde izli,
Vapur dumanında düşerim yine.
Ey şehir, ey aşk, ey yaralı gönül,
Her çöküşümde bir kez daha doğarım;
Bir dua saklar kalbimden süzülür,
Vapur dumanında sana kavuşurum.
SEVGİ ŞAİRİ
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz