3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
131
Okunma
Bir söz düştü kalbe,
kırık bir cam gibi,
İçimde yankılandı,
sessiz bir gam gibi.
Sustum, sustukça büyüdü
içimdeki çağrı,
Sabır taşı çatlamadı,
ama ağladı.
Geceler uzun,
dualar ince bir tel,
Her hece bir yük,
her nefes bir el.
Yüreğimde bir sır var,
kimseye söylemem,
Ama bil ki müjde yakındır,
ben beklemeden.
Bir gün doğar,
ışık düşer sabır taşına,
Gül açar, diken
utanır kendi başına.
O zaman anlarsın,
susmak bir zafermiş,
Sabır, içindeki gülü
saklayan bahçeymiş.
5.0
100% (5)