Gece hüzünsün gündüz şarkısın dilimden düşmüyorsun,
Özleminin harı ile yanan bağrı sineme damla su değilsin,
Nasıl bir mutluluktasın ben seveni azabın ile öldürüyorsun...


Aşk ile bana bakan gözlerinin esaretin’de esir kalan ben,
Her bir yeri akasya çiçeği kokusu saran gülücükler saçtığın,
O el ele gezdiğimiz sokakları gezerim şimdi eser yok senden...


Sevda mevsimlerine sanırsın ayrılık hazanın cemresi düşmüş,
İsmimizi kazdığımız o çınar ağacı halimize gövde’den kurumuş,
Deli divane oluşumun sebebi yokluğun hangi bir kusurun hesabı...


Verdiğin tüm sözlerin durur iken gönül duvarın’da asılı takvim’de,
Hangi kem gözlü miskinin nazarına geldik yaz baharlarım sensiz,
Mecnun’mu saydın beni bu sözleri söyletirsin bana hani benimdin...


Hani daha yürüyecek yolumuz vardı neden gözlerim uzaklar’da arar,
Hangi yalana mesken dilden dökülen söze kandın özlemin yakar,
Saçlarına taktığım güller güzel günler hatırına dön gel şad olayım...

Osman Dastan © 28 / 10 / 2025. 05 : 50