"Asla nefret taşımam
Postuma yakıştıramam
Hep temiz saftır
Yüreğim....
Her canlıyı dost bilirim..."

Yakışmıyor değil mi...ne insana,ne de bir başka yaratığa,içinde nefreti taşımak...Öyle ya,içimizde neyi beslersek,hep o galip gelir...eğer beslemişsek daim nefreti, bize dair tüm duygularımızda,nefret üstün gelip de,sarmalayacaktır yaşamımızın tüm karelerini ve bizi de karamsar bakış açılarına,düşmanlıklara yöneltecektir...Büyütmüşsek sevgiyi içimizde,o galip gelip,yaşamı,yaşanası bir dünyaya sarmalayacaktır...ne insana,ne de başka calıya,asla yakışmıyor nefret...çünkü,görünüşlerimiz o kadar içiçe ki yaşamın sırlarıyla...

Tebriklerim,tüm özellikleriyle,herkes tarafından munis ve tatlı bulunan bir yaratığın özelliklerini ustaca tasvir edip,insanın da alacağı mesajları içtenlikle dizelerin kalbine bırakıvermenizdeki güzeliğedir...selamlarımla...