ıssızlığım dağ doruklarıymış
yanım yörem çığa durmuş gönül kuytuları
yalnızlık dolambacıymış ömrün yolları
bilinmez uçurumlarda gezmelerim boşmuş...

sen ki
kardelen duruşunda ümit
gözbebekleri deli dinamit fitilli yar!
taze ayrılıklar zemherisi zaman şahit
en sivri uçlarını törpülemek isterim dilimin
ve artık kendimle herşeyle barışmalıyım;
bilirim,
hasrete sebebim...
karışmalı sulara toprak renginde tenim
derin vadilerde yitip gitmeliyim ki
kırdığım dallar yeşersin son baharıma...
..............
an’ı gelince ayrılığın
tutmaz elin ayağın
menzilinde düşersin gün vurgunu
bir hain kahpe zamanın
susmanın bitmek olduğu yere varır söz
tüter dumanın
hükümsüz bir zaman aralığına sıkışır dil
yanmalara durursun...darmadağın...
................
oysa...gözlerim anlatmalıydı
sende süren hapisliğimi son defa
en derinimde özenle sakladıklarımı
hüzünle akan gözyaşlarımla
..................
asırlık masallarda ne güzel canlardık
heyecanlardık bilirsin hey!
kalmadı artık yüreklerde can
o yüzden sevgili
seninle ben erken harcandık...
.........
.........
anlamak ne yamanmış
varolmanın ağırlığında seni
bilmek ne zormuş
çırılçıplak teninde gerçekliği
......................
tılsımı bozulur eski aşkların
gizemi kalmaz bakışların
faydası yok yakarışların
afaroz edilmişim tüm gönüllerden...