11
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
355
Okunma

Yorgunum,
Zamanın omzuna yaslanmış
bir kelimeyim.
Aşkın ateşiyle yanmış,
Ama hâlâ umutla tüten
bir iç çekişim.
Vefa,
Bir gül gibi solmadı içimde.
Her bekleyiş,
O gülün yeniden açmasını
bekleyen bir dua gibi.
Senin sessizliğinde yürüdüm,
Gözlerim,
Akan yaşlarla konuştu sana.
Ama sevgi,
Hiçbir kelimeye sığmadı —
Sadece sustu,
Sadece kaldı.
Bir gün,
Bir Teselli gibi bir gül bırak bana.
Kırmızı olmasın,
Yorgun olsun.
Ve ben,
O gülün kıvrımında
Kendimi bulayım yeniden.
A.N.A
5.0
100% (14)