0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
152
Okunma
Bildim bileli,
Gölge hep benden önce geldi.
Adımı çağırmadan önce bile,
Duvarlar örüldü etrafıma.
Taşın soğukluğunu,
Toprağın nankörlüğünü
Avuçlarımda hissettim.
Ne zaman bir kapı aralansa,
Büyük bir fırtınanın yayıldığını içeride gördüm
Işık, sadece keskin bir kılıç gibiydi,
Gözlerimi kanatarak geçti üzerimden.
Öğrenilmiş bir çaresizlik var damarlarımda,
Kaderin o kalın, paslı zinciri...
Bildim bileli, en sadık dostum yara izlerim oldu.
Her biri, inanmaktan vazgeçtiğim anın belgesi.
Sevmeyi denedim bir kere,
Elimde koca bir hiçle kaldım.
O yüzden artık mühürlüyüm.
Artık beklediğim tek şey var:
Bu ağır, bu yorgun öykünün
Perdesi bir an evvel kapansın.
Çünkü bildim bileli ben,
Gelmeyecek bir sabahın sonsuz gecesindeyim.
Ve bu karanlık,
Doğarken verilmiş bir söz gibi,
Sarsılmaz.
5.0
100% (2)
