Üstadım, kelimelerinizin her biri bir mevsim gibi…
Nisanın tazeliğini, ağustosun yakıcılığını,
Şubatın dondurucu soğuğunu ve ekimin hüzünlü serinliğini
Okuyan ruhuma dokundunuz.

Deniz gözlerinde batık bir gemi olduğunuzu söylerken,
Aslında bize aşkın o sonsuz maviliğini gösteriyorsunuz.
Bir yelkenlinin özgürlüğünü, bir kalbin derinliğini
Nazikçe, usul usul okura geçiriyorsunuz.

Macenta gibi sevgi ve umudun timsalini
Sadece renklerle değil, duygularla da anlatabilmek
Öyle bir sanat ki…
Her dize bir dokunuş, her kelime bir iz bırakıyor.

Söylemeden geçemeyeceğim:
Aforizmaları şiirinizin damarında saklamışsınız;
“İnan aşka, çünkü ben inandım…” derken,
Okuyan da inanıyor, ister istemez.

Üstadım, yüreğinize ve kaleminize sağlık…
Bu şiir, yalnızca okunmakla kalmayıp,
Okuyanın kalbinde yıllarca sürecek bir mevsim bırakıyor.