0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
84
Okunma

Gençliğimden kalma bir yaraya dokunduğumda,
Sevdiğime ulaşma özlemi çekerken .
Ayrıcalıklarını sergilemek için bahane arayan
Şımarık zengin çocuklarının yüzleri geliyor aklıma
Hayatta kalmak için zor koşullar altında çalışmaya mahkum
çulsuz yiğitlik yaptığım günlerimi düşünüyorum.
Züppeler arasında bozulmamış zarafet taşısa da sevdiğim ...
Sevip sevilmekle bu eşitsizlikler onarılmıyor !...
Çocukluğumuzdan yapışmış fakirlik yakamıza ..
Sevda deyip geçmeyin ;
Onun bile varlığa bağlı bir düğümü var.
Maddi imkânı olmayan bir kalp ,
Gerçek anlamını bulmuyor .
Parasız gönül yerli filmlere benzemiyor
Zengine , fakir güvey olmuyor.
Orhan Gülaçar