2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
142
Okunma
0 gerçekçi hayaller, tutsak kalmış
geçen yılların gerçekliğinde
Silinmiş ağııır ağır, buğulu zaman
penceresinden biçâre ümitler.
Anlamını yitirmiş her şey, ne gerçek
gerçek, gerçek olan neyki, yalan bile
yalanmış. Sahte gösteriş, sahte bakış,
hatta gülüşler sahte. Güneşin bile
Isıtamadığı buz gibi kalpler.Her, gün
batımıyla ölüp, her sabah gün ile
doğan hayatlar. Anlamsızlık ve
tutarsızlık nerden tutsan elinde kalır
doğru sandıkların. Kelimeler kifayetsiz,
boynu bükük harflerin, hisler mahcup.
Mâneviyatın gömüldüğü hakikat
zindanları. Kalp bir mezar, beden
dışarıda Ruh içeride, Ulan Ruh ölürmü
hiç, Mânâ nerede...
Özhan Çetin
18.06.2022
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz