1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
99
Okunma
Himmet-nâme
Himmetinle nakş eyle aşkı dil-i bî-çârâya,
Çekilmez cihan derdi, mihnet-i dünyâya.
Yak öyle bir nâr-ı aşk ki, nefisten gelene,
Yanmağa sebep ola feyz-i derûna, Hû’dan gelene.
Doldur kalbimizi feyzinle, kereminle ey Şâh,
Zâhir yorgunluğuna verme meydan, ol Allâh!
Meded eyle, sar sarmala bu âciz bendeni,
Âcziyet deryâsında boğdurma bu bedeni.
Yükümüz ağır, şikâyete düşürme hâlimizi,
Tut aşkında, tut öyle ki sarsılmasın kalbimiz!
Namertten gelen derd yıkamasın gönlümüzü,
Keder tutunmasın, yakmasın özümüzü.
Ağlasın gözyaşlarımız, feryâda bürünsün,
Sana vuslat içindir, arşına yürüsün.
Şâhım, meded eyle, Pirim, himmetinle yâr ol,
Hû diyerek yanar candır, aşkınla var ol!
Hûûû... 🕊️
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz