Bu Akşam Suskunuz
Bu Akşam Cisemsi bir yağmur Sesi
Duygularım Darp Edilmişcesine
Acıyor her bir yanım

Yorgunum...
Her Yeni bir Sevda Yeni Bir Mecera
Bilmediğin denizlere yelken açmak gibi.
Ufkun Manzaralarına , Tutulup kalmak gibi Günler, Aylar derken ,
Zaman akıp gider...

SONRA.
Geriye, Son bir Sahne Kalır çekilmeyen
Küçücük ,
Ama içinde Büyük bir Veda yaparsın
Ellerin cebinde Sessizce Yürür Susarsın..

Biz ..
O Masalın, O iki Kahramanı değildik ..
Hangi Gerçekliğin Hangi Günün Sonunda
Mutlu Sonla olunmuş ki bizimki de olsun.

Yolcusu Olmayan,
Yoldur yürüdüğü içine Tekme, Tokat dalar,
Kırıp, dökersin Umutlarını.
SONRA Susarsın..

Çocukken başlar,
Herşeye geç kalmışlığın..
Eksik kalır Hep Bi yanın
Doldurulamaz Boşluğunla
Uzar gider Yalnızlıkların

Hayattan BiR Alacaklısındır..

Biz..,
Yarım yamalak Vedalaştık bu Hayatla
Tamamlanmamışız
Bir gün Öyküsü yarım bırakılmış Hikayenden
Geriye sadece o Hüzünler kalır
içine yıkıp Gömdüklerinle
Susarsın..Susarsın da , Konuşamazsın .

Bazen ise ..
Bir Arabanın Radyosundan
O şarkı çalar Yumru oturur içine..
Yutkunmak istersin de Yutkunamazsın ,
Düğüm düğüm olur Nefesin
Geçip giden resimler gibi
Pencerenden yolu izlersin Sonra Susarsın.

Mülteci bir Yaşla
Akar Gözünden Ayrılık
Körler ülkesinin Sağır kalmış insanlarıyla
Yaşayıp gidersin

İçine Dönersin..
Bir daha hiç Konuşmamak Üzre ;
Sonsuza dek , Susarsın Susarsın