"​Bugün Yine Ölmedim"

​Gözlerimi açınca istedim güneş doğsun
Bir boşluğun içinde. İçime yağmur yağsın
Bağrım da bıraktığı ize düştü vakitler
Bir yara gibi, içimde sızlar durur aksamlar


Buz kesmiş bir. havayı, çektim ciğerime
Örümcek ağı gibi düştüm sessizliğime
Bir rüyanın buğusu vururken gözlerime
​Güneş, perdeden sızar kızıl kıyamet kopar
Kirpiğim ucundan bir nehir coşar

Sanki zorla itilmiş bir tebessüm gibi,
Yüzüme vuran o ılık ışık demeti.
Saatin, yelkovanı vururken tan yerini
Oysa ben, , dünde kaldım
Düşlerin kıyısında

Asılı kalmış bir cümlenin virgülündeyim.
Zamanın bu aldırışsız akışı,
Her sabah yeniden doğmaya zorlanır güneş
​Bir fincan kahve, acının sıcaklığında
Dudaklarıma değen bir itiraf.gibi

Yanında, dünden kalma bir gazete,
Dünyanın tüm fiyaskoları,
Küçük bir sayfada toplanmış,
Ve ben, o fiyaskoların ortasında
Hâlâ nefes alıyorum, dikilmişim ayakta

​Şehir, aklımda uğuldayıp duruyor
Tanıdık bir siren sesi, uzak bir korna,
Bir telaş, bir koşturmaca, bir feryat
Ve yine kederler beni vuruyor

Hepsi var olmanın, direnmenin ispatı.
Pencereden bakıyorum; beton yığınlarına
Her biri kendi labirentinde kaybolmuş insanlar,
Koşanlar, bekleyenler, duranlar.
Onların yüzlerinde kendi yorgunluğumu görüyorum.

​Ayakkabılarımı giydim,
Bağcıkları bağlarken, kendi düğümlerimi çözüyorum.
Her adım, zemine vurulan küçük bir mühür,
Hayat defterine atılan bir imza daha.
Yürüyorum, kaldırım taşları sayıyor beni,
Geçen her yüz, bir anlık hikâye,


Gülümsüyorum, içimdeki o derin, hüzünlü yorgunluğa inat,
Sahte bir enerji enjekte ediyorum ruhuma,
Kimsenin görmediği o görünmez maskeyle.
​Ölüm, biliyorum, bir köşede sabırla bekliyorum
Belki bir trafik ışığında, o son kırmızıda,
Belki bir telefonda, kötü bir haberin tınısında,

Belki de bu akşam yastığa başımı koyduğumda,
Göz kapaklarımın son perdesinde.
Ama bugün değil.
O kopuş o tükeniş o bitiş
Bir gün daha uzattım bu basit, karmaşık oyunu.

Bugün yine ölmedim.
Ve bu, bu tek başına,
Acı tatlı, küçük, kederli bir zafer,sonrası
Bir sonraki sabaha kadar sürecek
Sessiz bir direniş yemini.
Bugün de başardım, diyorum, usulca,
Ve yarına bir kapı aralıyorum,
Belki de o kapıdan yorgunluk girer, ölüm değil.

Derya🌹 Filiz küyük 14.10.2025 Ankara