Bir kül rengi ateşle oynarken tanıdım seni,
bilmem, o kaçıncı asrın tanısıydım.

Tufanı âleme ibret icatlar,
Şah damarında hâlâ sağlar,
ölmeyeceklerine inanırlar.

İyi olan beriye gelmez.
Cennette — bedeni çizimim,
siyah beyaz bir yankı,
suskun bir iz gibi kalır geriye.

Kul kulda,
kıl hakkı ne büyükmüş meğer —
uğruna her şey alev,
her söz yanık bir dua gibi.

dudaklar hâlâ titrer.
pir aşkı
Nesimî kadar acıya karşı,
Prometheus’un ateşi kadar yanmış bir kim kaldı?

Nefsine yenilip,
vakte kadar sabırsız bir insan gibi
kendi kendisiyle savaşda

Zaman —
birini alır,
birini geri bırakır.

Kış kuşları yuvasız,
İkarus’un düşen kanatları gibi
gezinir sol yanımda.

Ve harflerin yaktığı kök dalları...
Aşk
bedeni çizimimin siyah beyazlısı dedik ya —
kış kuşlarını görmek için
sizin kapıdan geçtim,
Hades’in gölgesinde bile.


Bilirim yenilgimi
ve ne kadar bakınsam da
görünmez aşkın ayak izlerin...



15-10-2025
ist