Gönlünüze sağlık, çok güzel bir şiirdi. Duygulara dokunan, düşündüren bir anlatımı var. Her satırıyla beni etkiledi. Okumaktan büyük keyif aldım. Yüreğinize sağlık, tebrikler.

Hayatın ağırlığına, insanoğlunun imtihanına ve dik durmanın onuruna dair etkileyici bir destan kaleme alan ağabeyime kutluyorum.

Güçsüzün bile gücü olur, düşer gibi olma,
Ayağın toprağa değse de, başın göğe bakmalı.
Her düşüş, her yara bir öğüt verir sessizce;
Dinlemezsen, öğrenemezsin; dik dur, unutmamalı.

Dost dediklerin bazen gölge, bazen rüzgâr,
Görünmez olduklarında bile sana öğüt verirler.
Ama unutma: gerçek dost, düşene değil,
Ayağa kalkana güç verir, yüreğine su serper.

Hayat bir taş, bazen başına düşer ansızın,
Kimi parçalar, kimi parlar; dik dur, yılma sakın.
Ferman kâğıda yazılmış gibi gelir bazen,
Ama senin yüreğin, yazıyı değiştirir gizlice.

Çınar gibi ol; köklerin derinde, gövden sabit,
Rüzgâr vurur, dalın titrer ama yıkılmaz hiçbir zaman.
Ve unutma: minnet de, güven de bir silahtır bazen,
Doğru yere, doğru zaman kullanmazsan, zehir olur sana.

Şiirinizdeki o güçlü “dik duruş” ve hayata karşı bilgece yaklaşım, gerçekten takdire şayan. Tebrik ederim; okuyanı hem düşündürüyor hem de ayakta kalmaya teşvik ediyor. Orhan Veli gibi sadeliğin ve derinliğin birleştiği bir dille yazmışsınız; aforizmalarınız ise göz kırpar gibi çarpıcı.