Bir gece vakti
Tuva’ ya sürüldüğümde
Yere örtü sermiş
Acıyı ayıklıyordum

Yüreğimde bir sürü nalın
Bilemedim
Nereden başlamalıydım

Rüyalarımdı
Beni sana çeken
Her tabirde
Kutsal olanı aradım

Aşiyanım
Ocağım
Sırdaşım
Dağları aşmak istedim
İniş çıkışlarda
Adındı sayıkladığım

Bana ait olmayan her şeyi
Yola s/açmamı istedin
Bohçamdan bir sürü unutkanlık çıkardım
Günahı sevabı
İyiyi ve kötüyü
Aslında bu normalimdi
Kendimi unuttum bir gün

Hatırlamanın
Unutmaktan geçtiğini anladığımda
Sürgünlüğün
Sılaya varış olduğunu fısıldadı bulutlar

Her şiirde yeniden unuttum
Bir adın kalmalıydı
Ve yalnız seni yazmalıydım
İçli Anadolu türküleri eşliğinde
Belki bir ney sesinde kaybolmalıydım

Sen
Şiirdin iklimimde
Sılaydın
Ve sen
Derince özlemektin
Yüreğimde

Bense;
Asasız
Çobansız
Şiirsizdim
Sensizliğimi nasıl anlatsam
Bilmeyi
Hiç istemedim

ŞuLeCan