Şu yalan dünyaya geldim geleli
Yüzüme bakan bir dost bulamadım
Ah Şu yalan dünyaya geldim geleli
Yaslanacak Bir dikili taş bulamadım

Bir güzel gördüm geçerken bu handan
Vurdu beni, yıllarca usandım candan
Yüreğim boğuldu , dökülen bu kandan
Çektiğim cefaya , bir vefa bulamadım

Üşüdüm geceler boyu , durmadan ağladım
Gönlümdeki sevdayı gidip , kalbime bağladım
Yetmedi pare pare ciğerimi dağladım
Elimden tutacak bir el bulamadım .

Yıllar boyu aradım yârimin gözlerini
İpek mendil ettim her bir sözlerini
Avucumda götürdüm kalbimin közlerini
Bağrına basacak yâr bulamadım.

Meğer yalan imiş bu dünyanın cefası
Şah’ın sofrasında kaldı dostum vefası
Başka ellerde güzeldir yârin sefası
Özümü bulacak yol bulamadım

Kul Harun der ki neylerim baharı, yazı
Gönlüme misafir ettim kışı , ayazı
Yazan Kâtip yazarmı hiç Kara Yazı ?
Başımı vuracak taş bulamadım ..!

12.10.2025
Harun Alan