1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
154
Okunma
Bir gün mutlaka,
Bu rüzgâr bizim yelkenimizi dolduracak,
Gökyüzü yeniden mavileşecek,
Ve biz yeniden gülmeyi hatırlayacağız.
Toprağa düşen her tohum,
Bir halkın yüreğinden filizlenecek,
Kır çiçekleri gibi çoğalacağız,
Güneşe döne döne…
Bir gün mutlaka,
Demir kapılar paslanacak,
Sessizliğin yerini çocuk kahkahaları alacak,
Ve biz yeniden birbirimize sarılacağız.
Çünkü umut ölmez,
Sadece bazen gizlenir,
Ama biliriz;
Güneş, en karanlık geceden sonra doğar.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz