Doğduğum toprağı, içtiğim suyu,
Görmeden ölürsem buna yanarım.
Unutmam çimdiğim, dereyi çayı,
Varmadan ölürsem buna yanarım.

Ahşaptan bir evde açtım gözümü,
Hasretin alevi yalar yüzümü,
Kapı eşiğine iki gözümü,
Sürmeden ölürsem buna yanarım.

Bir bayram sabahı cami önünde,
Emmimin dayamın mutlu gününde,
Sevdiğim saydığım kullar yanında,
Durmadan ölürsem buna yanarım.

Elli yılım geçti gurbet elinde,
Bülbül gibi öttüm gülün dalında.
Vuslatın hayali kaldı dilimde,
Ermeden ölürsem buna yanarım.

İlkbahar gelince çiçekler açar,
Yaylaya tarifsiz kokular saçar.
Gözümün önünden papatya geçer,
Dermeden ölürsem buna yanarım.

Bilmem son nefesim nerede biter,
Ana baba gardaş köyümde yatar.
İki metre toprak bana da yeter,
Girmeden ölürsem buna yanarım.

Dindari/Osman Dindar/Kargı
20 Ağustos 2025
Kültür Bakanlığı Halk Şairi