Dünyana yalan, haram, sakın ola uğratma
İkiyüzlüye kanıp, hiç değer verme kızım
Hayattan neşeni al, günü hazana atma
Aldanma şirin söze, yürek ezdirme kızım

Bu gün ve yarına, süslenip yapay olma,
Yaradan hoş eylemiş, sakın ola ayrılma,
Benliğini bulduğun, âlim olda yorulma,
Hatalarının üstüne, hatalar sürme kızım

Sevgi, saygı öbeklen, hakikiyse değer ver,
Bildiğin kadarınla, cahile nasihat ver,
Savaşında rakibini, dürüst yen herkes över,
Yüksek mertebelere, er düşündürme kızım.

Dalgın düşünüşünü, üzgün düşmüş kaşını
Gözlerinden inecek, bir damla gözyaşını,
Dünyaya garip, garip, hüzünce bakışını,
Bin kere ölürümde bana gösterme kızım.

Has benlik, güzel sözle, hayata şevk tat aldır,
Dünya kahpe doludur, etrafa güven kaldır,
Yüze gülen de bile, dost dersin bazen eldir,
Kendini ateşe atıp, şer şahlandırma kızım,

Etraf küçük düşürüp, kendine alma nam,
Etraf ballı cümleye, kanıp deme inanam
Yere göğe sığdırmaz, cümleye hiç aldanma
Yaşayışından ders al, dertle dert karma kızım

Cahile dost olup ta kötü sözüne uyma
Melek yüzünü göster yalan diline koyma
Süzgeçten geçmeyen sözü etrafa yayma
Madalyon ikiyüzlü insana varma kızım

Yaşamında dingin ol sen dışı söze girme
Seni kötüleyen laf cümleye fırsat verme
Tanımadığını dost sanıp ahbaplık kurma
Gizli sırrını elin önüne serme kızım

Hak hukukun yolunda bitir can nefesini
Bağır huzursuzluğa bitesiye sesini
Akıt hakkın yolunda her damla gözyaşını
Helal lokmana haram katmaya girme kızım

Geçmişini örgende gerçek özünü tanı
Doğru yolda gidersen incitmezsin atanı
Canından önde tut bu eşsiz cennet vatanı
Uğruna can ver düşman kalleş şaşırma kızım

Dilerim, diz dövdürüp, yüreğime dert atma
Kötürüme düşüp de, babana kan ağlatma
Doğru ol musalla da, arkama baş sallatma
Baba son sözü asla, yabana verme kızım

Aç kaldım yedirmedim, sana hiç haram para
Olsa keskin kalp yaran, olmasın yüzün kara
Sevgi saygı kilitlen, yüzü düşürme dara
Doğru yolda gidene, hiç hesap sorma kızım

Baba nasihatim de, son sözüm artık sana
Bu sana sözlerimi, hatırlattırma bana
Nasıl olsa mahşerde, uğrarsın, benim yana
Öldüğüm zaman dokun, can musalla salına
Baba seslenişimi, duy al düşürme kızım

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR