Tesbih, ismin gibi
sözcüklerini birer inci taneleri gibi dizmişsin şiirimin yanına
Çok kıymetliydi
teşekkür ederim.
:🥰

Asıl siz onur verdiniz

Ben teşekkür ederim. Onur verdiniz. Sizin de yüreğinize kaleminize sağlık. Esen kalın...

Yüreğinize sağlık olsun:😊

😊 Teşekkür ederim

Aslına bakarsanız o boşlukların bilinçli olarak konulduğunu ve okuyucuya bırakıldığını düşünmemiştim. Sadece görsel olarak eklendi zannetmiştim.
Siz öyle yazınca farklı bir bir bakış attım:)

Bunun yanı sıra yorumumda alıntıladığım "Düşüş / bir başkasının yüreğine çarpınca / uçmak olur." Bölümünü; aşka dair düşüncelerimi tescil ettiği için sadece o kısmı almıştım.

Aslında finale kadar omuz omuza hayata karşı direnç şiiri olarak düşünmüştüm ama finalde iki kişi olunca acabada kaldım.

Yine de kendimce temanın hayata direnç olduğunu varsayarak tamamlamaya çalışayım boşlukları.

Sürçü lisan yaparsam affola. Anlık, gayri ihtiyari yazacağım.

Saygılar...

.........

Kenarımızdan sarkıyor dünya,
bir ucunda ellerimiz,
diğeri uçurumun boşluğunda
kalbimiz.

Ellerimiz, bir dal gibi
çatlamadan taşıyabilir bizi.
"Yeter ki
Omuz omuz verip"
Düşmenin bütün ihtimalleriyle
birbirimize doğru uzanalım.

Avuçlarımız,
yerçekiminin adaletini bozsun.
"Birleşip kenetlendikçe ellerimiz
Isınsın kainat
Maziden düşen bugünler huzura ersin"

Sular bile kabarmaz aslında
"İçimiz kabarmadıkça
Akar gider
Akar gider de
Devirir tüm barrajları
Bildiğin tüm barikatlar"
hiçbir şey insan kadar güçlü duramaz dünyada bak ve gör
"nasıl da
güzelleşiyor hayat
nasıl da büyüyor çocuklar'

O görünmez bağa takılalım
Korkma
O bağ ki anadan yadigar
Kucak dolusu sevgi şefkat
Her yüreğe sığar

Aslında hiçbir kenar da keskin değildir
göreceksin uzandığında
"Çünkü
Birlikte yürüdükçe körelir köşeler
Huzuru menzil bilir yol"


Düşüş,
bir başkasının yüreğine çarpınca,
uçmak olur.

O yürek ki
Uçurtmayı tutan el
Bil ki
birimiz tutarsa,
diğerimiz tutulur,
ama ikimiz de kurtuluruz

Teşekkür ederim
Siz de farklı bir bakış var hissediyorum
Kim bilir neler doldurdunuz boşluklara

Teşekkür ederim