tık tık tık…
kim o…
tek hece,üç harf…
--------------------
sen mi geldin yine?
üzgünüm yokum evde…

bir namlu boşluğunda,
yivle setin ateşli sevişmesiydi belki…
vurulmasıydı bir kırlangıcın sol yanından,
sallandırılmasıydı darağacında huzurun…
ve tedirgin yüreğin kod adıydı aşk…

özlemdi aslında,
sükunetine kalbin…
yerle bir olmasıydı evrenin…
alasıydı bencilliğin…
yedi cettine sövmekti şerefin,faziletin,iffetin…
uykuya hasretiydi duvara çakılmış gözlerin…
sesini duyduğun an,
kelime dağarcığının iflas etmesi,
ve devrik cümle kurmanın alınyazısıydı aşk…

bir nevi aşığın sevda kaldırımına yapışmasıydı…
verip çocukluğunun yüzünü terli avuçlarına,
okşanmayı beklemekti haylazca…
gurursuzluğun daniskası,
bağlandığın değerlerin yüz karası…
yani yalvarmaktı maşuğuna…

-dağıt,kır,parçala-
-ama bırakma-

ve emir cümlelerinin ince sızısıydı aşk…

çözmekti prangalarını arsız teninin…
esaretiydi şehvete utanmaz bedenin…
sokulduğunda ateşten yanan bağrına,
infazını seyretmekti hücrelerinin…
içine aldığın her lahza,
tükenmekti huşuyla öylesine derin…
ve sıvıların birbirine karışmasıydı aşk…

yemeden içmeden kesilmek,
veremli bir bağlılığın ön sözü,
ve sana öğüt veren herkese,
derin bir nefretle asmakmış yüzü…
mantığa çevirdiğin sırtını,
hülyalara dayamakmış sözün özü…
ve beynin yürekle adaletsiz yarışmasıydı aşk..

denize yakın yerlerin
orospu olurmuş havası…
ve hiç nihayete ermezmiş,
aşkın; insan denen mahlukla davası…
karattığın an gözlerini,
yüreğin sevgiye orospulaşmasıymış aşk…

tık tık tık…
kim o…
tek hece,üç harf…
----------------------
evde yokuz dedik ya…
ama anahtar paspasın altında…

üşüyen ayaklarımı ısıtacaksan,
haydi gir içeri...
kalma kapıda...


(A-Y)