0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
339
Okunma
Yağmur yağıyordu
soğuk bir şubat
camın ardından baktım sana
sokağın ucundaydın
bir çınarın altında
rüzgâr saçlarını savuruyordu
benim içimde başka bir rüzgâr
camı açtım
“kal” diyemedim
yalnızca soğuğun yüzüme vuruşu
yalnızca rüzgârın ıslığı
sonra yoktun
çınarın altı bomboş
belki hiç olmadın
belki hiç var değildin
ben kendimi kandırdım
yağmurla, camla, hayalle
ama yine de biliyorum
bir gün o köşeyi döneceksin
gök benim yerime ağlıyor
ben sustum
ben kaldım
pencerenin gerisinde
yapayalnız
Bayram Köse
5.0
100% (2)
