Tiryakin Olmuştum

Uyanır uyanmaz düşersin aklıma, oradan akarsın kalbime, ve kalırsın yüreğimde gün boyu, günüm olurdun başlardım seni takibe, Tiryakin olmuştum senin bıraktım.

Çok uzakta olsan da, bir o kadar yakınımdasın, gün batımım sen, geceme hüzün özlemim hasretim uyuyana kadar dilimde duâlarım sendin, o kadar alışmıştım ki vefasız çıktın, Tiryakin olmuştum senin bıraktım.

Her nefeste dolarsın içime, gezdiğim yollarda, baktığın dağlarda, gülün papatyanın yapraklarında, şarkıların namelerinde bulup, şiir yapardım seni, en güzel dizelerimde, Tiryakin olmuştum senin bıraktım.

Fark etmezsin benim eksikliğimi yokluğumu hissetmezsin trip atıyorum işte kendi kendime, seni kuşlara anlattım onlar bile güldü şu halime, hayalimde rüyamda ne çok sevmişim seni, Tiryakin olmuştum senin bıraktım.

Günlerce demiyorsam sabah kalkınca günaydın, uyumadan bir iyi geceler, bana kalıyorsa hep dert ile keder, unutma masum değilsin, Allah büyük be gülüm, Tiryakin olmuştum senin bıraktım.

Gürbüz’üm her bırakış bir başlangıçtır aslında, yaşanan hayata dair, hayat bu sevgisiz aşksız arkadaşsız dostsuz olur mu, bu da senin elinde, anladın ki sende yerim yok benim, Tiryakin olmuştum senin bıraktım.

H.G