0
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
122
Okunma
Keliternos evi dip doruk temizledi,
Her köşede bir anı, her rafta bir tebessüm bekledi.
Tozlu zamanlar silindi camdan,
Gün ışığı girdi dar koridorlardan.
Timenos gelecek, bir haftalığına,
Kos Adası’ndan, tıbbın kutsal durağından.
Bilgilerle dolu çantasında umut var,
Babasının gözlerinde hasret,
Kalbinde gurur kadar.
Bahçeye yeni çiçekler ekti sabaha karşı,
Oğlunun en sevdiği — sardunya, biraz da fesleğen.
Mutfakta eski reçeteler karıştırıldı gizlice,
"Belki yine o çocukken sevdiği çorbayı ister," diye.
Timenos büyüdü, şifa öğrendi uzaklarda,
Ama bir baba için evlat, hep evladır hala.
Keliternos, göğe baktı, duası dudaklarında,
"Sağ salim gelsin, şu Eylül sabahında."
Ve rüzgar taşıdı denizin tuzlu kokusunu,
Nikos talikasıyla kapıya dayandı
Timenos geldi.
Evin içi, yeniden can buldu.
