İNSAN, KALP VE AKIL
Dünyada insan...
Zor imtihan...
İnsan için bunca ihsan.
Hatta herşey; yer,gök.
Toprak altındaki kök.
Bitmez tek tek saysak.
Göz,kulak;el ayak...
Beden coğrafyamız rengarenk.
Yaratılmışlar arasında
Yoktur insana denk.
Hakikât:
İnsan; eşrefi mahlukât.
Ancak;
Kalp sarayında;
Nefis başvezir.
Komutanı kibir.
Lanetli şeytan.
Nefse danışman.
Benlik de" bey" olmuşsa
Akıl; "Sultan" olsa ne fayda.
...
Allah muhafaza...
Olmayınca vakar,
Edep,haya,ar...
Göz,harama bakar
Dil,can yakar.
Ayak,baştan kokar.
El,kol,bütün âzalar...
Başlar türlü çeşit ezalar.
Kan ve irinle atılır imzalar.
Tuz basılır her taze yaraya,
Lânet olsun,lânet olsun böyle saraya.
...
Şunu iyi bil ki, ey insan;
Beden atına binen
Benlikten "bey" olmaz.
Kibir tası dolmaz.
Nefis, hevaya doymaz.
İnsan olan şeytana uymaz.
HasbunAllah ve ni’mel vekil.
Allah bize yeter,O’ ne güzel vekil.
...
Gel,uyma mel’un şeytana.
Kibir abidesi şarlatana.
Sen,dön o güzel yüzünü
Seni ahsen-i takvim üzere Yaradan’a.
Bak,tövbe kapısı açık sana.
Pişmanlık suyu ile yıkan,
Dua ile durulan,
Gir iman kapısından,
Aklını kullan.
İşte o zaman
Ayakta karşılar seni
Akıl denilen sultan.
Ey insan!
Bedenin yurt,
Kalbin vatan,
Aklın sultan olsun sultan.
Çünkü sen;
İnsansın insan !..

Kemal KARAPIÇAK -ÇORUM.