0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
76
Okunma
Rüzgâr gibi geçti yıllar ellerimden,
Tozlu defterlerde saklı anılardan.
Kalemin ucu titrerdi eski zamanlarda,
Her kelime bir sızı, bir düş, bir fısıltıydı.
Gölgenin altında unutulmuş satırlar,
Ay ışığıyla dans eden eski hayaller.
Bir kuşun kanadında taşınan umutlar,
Sarsıntılı, kırık, ama hâlâ taze.
Eski ilham, rengi solmuş ama derin,
Gözlerimi kapatınca hâlâ çarpar kalbime.
Bir damla yağmur gibi düşer belleğime,
Ve hatırlatır: yazmak, yaşamak demektir hâlâ.
