bir his var içimde herkesi susturan
bütün o telkinlerin ötesinde çokca ben kokan
herkes dayatmak isterken kendi doğrularını
içimden başarmak geçiyor en zor denenleri

yalnızlığımın bilincindeyim artık farkettirildim
hiçliğe giden yol en kolay olanıymış bildim
herkes susmamı beklerken içimde bi çığlık
başarmak konulu bi başyapıt doğurmak istiyorum

hata kotamı doldurdum ziyadesiyle
hatalarımı başarıya dönüştürme zamanı artık
korkullarım çocukluk heyacanlarımmış keşfettim
başarmanın kokusuyla iştahımı kabarttım bi kere

kaybedecek bi canm varsa neyim var korkacak
herkes yaşarken kaderini ben neden emir alayım
ıssız bi adada olsam daha mı iyi anlardım hayatı
başarmanın tadını bilmeyenler beni kategorize etmesin zaten

acıyla yoğruldum göz yaşalrımı akıttım akmamasıya
güvendim değmeyecek insan kılıklı yaratıklara
pişman olmayı sevemedim helali hoş olsun da
artık uzak dursunlar benden böyle sevilmek istemedim hiç

kararlar benim hayat benim acılarda bana
savunamassam inandıklarımı ne işim var aranızda
destekte beklemiyorum köstek olmayın yeter
bi başarıp gelicem ben merak etmeyin bulamayınca