Şöyle bir dönüp de ardıma baktım

Ne muradım, ne de zamanım kalmış.

Sanki batan gemilerimi yaktım

Ne küllerim, ne de dumanım kalmış.



Belki bulurum diye düştüm yola

Durmadan yoruldum, çok verdim mola

Hiç değer vermedim paraya, pula

Ne dertlerim, ne de dermanım kalmış.



Gençlik gitti bir kere, daha gelmez

Vadesi dolmayan insanlar ölmez

Yıllar beni eşit parçaya bölmez

Ne izinim, ne de fermanım kalmış.



Gördüğüm düşlerimin gerçek payı

Üzerime doğru çekmişler yayı

Aklıma geldi unuttuğum sayı

Ne meydanım, ne de harmanım kalmış.



Yokuşu çıkmaya gözüm kesmiyor

Güneşli havada rüzgar esmiyor

Kimse saati duvara asmıyor

Ne yastığım, ne de yorganım kalmış.



Enes de şaşırdı yapacağını

Söylemiştim ipin kopacağını

Bunlardan at artık atacağını

Ne ağacım, ne de urganım kalmış.



20.09.2025